وقت نماز (2)

مستحب است انسان نماز را در اول وقت آن بخواند و راجع به آن خيلي سفارش شده است و هر چه به اول وقت نزديكتر باشد بهتر است ، مگر آن كه تأخير آن از جهتي بهتر باشد ، مثلا صبر كند كه نماز را بجماعت بخواند .
هر گاه انسان عذري دارد كه اگر بخواهد در اول وقت نماز بخواند ، ناچار است با تيمم نماز بخواند ، چنانچه بداند يا احتمال دهد كه عذر او تا آخر وقت باقي است ، ميتواند در اول وقت ، نماز بخواند . ولي اگر مثلا لباسش نجس باشد يا عذر ديگري داشته باشد و احتمال دهد كه عذر او از بين ميرود بنابر احتياط واجب بايد صبر كند تا عذرش بر طرف شود و چنانچه عذر او بر طرف نشد ، در آخر وقت نماز بخواند ، ولازم نيست بقدري صبر كند كه فقط بتواند كارهاي واجب نماز را انجام دهد ، بلكه اگر براي مستحبات نماز مانند اذان و اقامه و قنوت هم وقت دارد ميتواند با لباس نجس مثلا نماز را با آن مستحبات بجا آورد .
كسيكه مسائل نماز و شكيات و سهويات را نميداند اگر مطمئن است كه در نماز پيش ميآيد واجب است آنها را ياد بگيرد بلكه بنا به احتياط واجب مسائلي را كه احتمال ميدهد در نماز پيش آيد بايد ياد بگيرد ولي اگر اطمينان دارد كه نماز را بطور صحيح تمام ميكند ، ميتواند در اول وقت مشغول نماز شود ، پس اگر در نماز مسأله‌اي كه حكم آن را نميداند پيش نيايد نماز او صحيح است و اگر مسأله‌اي كه حكم آن را نميداند پيش آيد ، ميتواند به يكي از دو طرفي كه احتمال ميدهد ، عمل نمايد و نماز را تمام كند . ولي بعد از نماز بايد مسأله را بپرسد كه اگر نمازش باطل بوده ، دوباره بخواند .
اگر وقت نماز وسعت دارد وطلبكار هم طلب خود را مطالبه ميكند در صورتي كه ممكن است بايد اول قرض خود را بدهد ، بعد نماز بخواند ، و همچنين است اگر كار واجب ديگري كه بايد فورا آنرا بجا آورد پيش آمد كند ، مثلا ببيند مسجد نجس است كه بايد اول مسجد را تطهير كند ، بعد نماز بخواند . و چنانچه اول نماز بخواند ، معصيت كرده ولي نماز او صحيح است.